Τί πιστεύουν οι Έλληνες για την Αστεγία;

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αστεγίας, πραγματοποιήσαμε έρευνα σε συνεργασία με την Ierax Analytix, με τη συμμετοχή 1.257 ατόμων από όλη την Ελλάδα. Η έρευνα επικεντρώθηκε στις αντιλήψεις του κοινού για το φαινόμενο της αστεγίας, αναδεικνύοντας τις απόψεις γύρω από το ποιοι θεωρούνται άστεγοι, τις αιτίες που οδηγούν σε αυτή την κατάσταση, αλλά και τις ευθύνες στήριξης των ατόμων αυτών.

Τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας εντοπίζονται στα παρακάτω:

1. Περιορισμένη αντίληψη για τον ορισμό της αστεγίας: Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων αναγνωρίζει τους άστεγους κυρίως ως ανθρώπους που ζουν στον δρόμο, με έναν σημαντικό αριθμό να μην κατανοεί άλλες μορφές αστεγίας, όπως η έλλειψη πρόσβασης σε βασικές υποδομές (νερό, ρεύμα). Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι όσοι αναγνωρίζουν περισσότερες μορφές αστεγίας έχουν συχνά προσωπική εμπειρία ή συσχέτιση με άστεγο άτομο.
2. Αναγνώριση των αιτίων της αστεγίας: Αν και η οικονομική δυσπραγία θεωρείται βασικός παράγοντας, δεν αναγνωρίζονται ευρέως άλλες αιτίες, όπως η ενδοοικογενειακή βία, παρόλο που αποτελεί έναν από τους κύριους λόγους που άνθρωποι, και κυρίως γυναίκες, βρίσκονται χωρίς στέγη. Αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμα και οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα δεν αναγνωρίζουν εύκολα αυτή τη μορφή αστεγίας.
3. Προκατάληψη στην επαγγελματική αποκατάσταση των αστέγων: Οι επιχειρηματίες εμφανίζονται διστακτικοί στο να προσλάβουν άτομα που γνωρίζουν πως είναι άστεγα, γεγονός που υποδηλώνει μια διάχυτη προκατάληψη απέναντι σε αυτόν τον πληθυσμό. Οι κοινωνικές προκαταλήψεις, δυστυχώς, αποτελούν ένα πρόσθετο εμπόδιο στην προσπάθεια των αστέγων να επανενταχθούν στην κοινωνία.
4. Η ευθύνη της στήριξης: Η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί ότι το κράτος φέρει την κύρια ευθύνη για την υποστήριξη των αστέγων. Παράλληλα, αναγνωρίζεται ότι οι ΜΚΟ είναι αυτές που προσφέρουν ουσιαστική στήριξη, αν και υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό δυσπιστίας απέναντί τους, κυρίως λόγω της έλλειψης διαφάνειας στις δράσεις τους.

Η έρευνα αναδεικνύει την ανάγκη για μεγαλύτερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση γύρω από τις πραγματικές διαστάσεις της αστεγίας, καθώς και τη σημαντική ευθύνη που φέρουν τόσο οι δημόσιοι φορείς όσο και η κοινωνία στο σύνολό της για την υποστήριξη των ευάλωτων αυτών πληθυσμών. Είναι ορατό ότι το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, με εξαίρεση των ανθρώπων που έχουν επαφή με την αστεγία, δεν ασπάζονται την τυπολογία Ethos, όπου αναφέρονται όλοι οι τύποι και μορφές αστεγίας, όπως οι άνθρωποι που εκτός από τον δρόμο, ζουν σε ακατάλληλα καταλύματα, σε δομές φιλοξενίας, σε σπίτια χωρίς νερό ή ρεύμα, υπό την απειλή έξωσης και ενδοοικογενειακής βίας και πολλά ακόμη. 

Παράλληλα, υπογραμμίζεται η ανάγκη για ενίσχυση της διαφάνειας και της εμπιστοσύνης προς τις ΜΚΟ, οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανακούφιση των αστέγων.

Ευχαριστούμε θερμά την Ierax Analytix για τη συνεργασία και την πολύτιμη συμβολή της στην πραγματοποίηση αυτής της έρευνας.